ՙՄԻՀՐ՚-Ը ԿՈՓՈՒՄ Է ՊԱՏԱՆԻՆԵՐԻՆ

 Ա­պա­գա զին­վո­րի հա­մար կարևոր է՝ մինչ բա­նակ մեկ­նե­լը ո­րո­շա­կի ֆի­զի­կա­կան դաս­տիա­րա­կու­թյուն անց­նել ռազ­մա­մար­զա­կան ճամ­բար­նե­րում, մար­զադպ­րոց­նե­րում։ Ան­ցած տա­րի կո­րո­նա­վի­րու­սի հա­մա­ճա­րա­կի պատ­ճա­ռով դժ­վա­րու­թյուն­ներ ա­ռա­ջա­ցան տու­րիզ­մի բնա­գա­վա­ռում։ Բայց նույն դժ­վա­րու­թյուն­նե­րը պատ­ճառ հան­դի­սա­ցան, որ տու­րիզ­մով զբաղ­վող Գոռ Մա­նու­կյանն ստեղ­ծի ՙԿա­րան­տին ար­շա­վա­խում­բը՚ և կազ­մա­կեր­պի ար­շավ­ներ ՀՀ տար­բեր մար­զե­րի պատ­մա­ճար­տա­րա­պե­տա­կան հու­շար­ձան­ներ, գե­ղա­տե­սիլ վայ­րեր։ Ամ­ռան վեր­ջին ար­շա­վախմ­բե­րը ե­կան Ար­ցախ։

Սեպ­տեմ­բե­րյան պա­տե­րազ­մը փո­խեց ա­մեն ինչ։ ՙԿա­րան­տին ար­շա­վախմ­բի՚ մե­քե­նա­ներն ար­դեն Ար­ցա­խում էին. սնունդ ու այլ անհ­րա­ժեշտ պա­րա­գա­ներ էին հասց­նում ա­ռաջ­նա­գիծ ու բնակ­չու­թյա­նը, զբաղ­ված էին վտանգ­ված վայ­րե­րից կա­նանց, ե­րե­խա­նե­րի, տա­րեց­նե­րի տար­հան­մամբ։ Ո­րոշ ժա­մա­նակ ար­շա­վախմ­բի ան­դամ­նե­րը Քա­շա­թա­ղի տա­րած­քում հս­կում էին սահ­մա­նը։ Պա­տե­րազ­մի ա­վար­տից հե­տո խմ­բի տղա­ներն ար­դեն ՀՀ սահ­մա­նում էին հեր­թա­պա­հում։ Ան­ցած դեկ­տեմ­բե­րի վեր­ջին ստեղ­ծել են ՙՄիհր՚ նվի­րյալ­նե­րի ռազ­մա­մար­զա­կան հա­սա­րա­կա­կան կազ­մա­կեր­պու­թյուն /ՀԿ/ և զբաղ­վում են պա­տա­նի­նե­րին, ե­րի­տա­սարդ­նե­րին մար­զե­լով։
Մար­զա­կան ճամ­բա­րում ծա­նո­թա­ցանք կա­տար­վող աշ­խա­տանք­նե­րին, զրու­ցե­ցինք ՀԿ նա­խա­գահ Գոռ Մա­նու­կյա­նի, մարզ­վող պա­տա­նի­նե­րի հետ։ ՙՆպա­տակն է՝ ա­ջակ­ցել սահ­մա­նա­մերձ բնա­կա­վայ­րե­րի ազ­գաբ­նակ­չու­թյա­նը՝ ու­նե­նալ կիրթ ու մարզ­ված ե­րի­տա­սար­դու­թյուն, ով տեր է կանգ­նե­լու հա­յի ար­ժե­հա­մա­կար­գին՚,- ա­սաց Գ. Մա­նու­կյա­նը։ Ճամ­բա­րի մար­զում­նե­րին կա­րող են մաս­նակ­ցել բո­լո­րը՝ ա­ռանց տա­րի­քի ու սե­ռի սահ­մա­նա­փակ­ման։ Ա­ռանձ­նա­պես կարևոր է, որ մար­զում­նե­րին սի­րով են մաս­նակ­ցում նա­խա­զո­րա­կո­չա­յին տա­րի­քի պա­տա­նի­նե­րը։ Շա­բաթ­վա ըն­թաց­քում 3 օր մար­զու­մի մաս­նա­կից­նե­րը մնում են ճամ­բա­րում, որ­տեղ տե­ղա­կայ­ված են վրան­ներ, մե­քե­նա­յի ծած­կա­թափք։ Տղա­նե­րը ծա­նո­թա­նում են զո­րա­նո­ցա­յին կյան­քին, սո­վո­րում ա­ռա­ջին բու­ժօգ­նու­թյուն, մար­տա­վա­րու­թյուն, կրա­կա­յին պատ­րաս­տու­թյուն և այլ կարևոր դա­սեր։ Պա­տա­նի­նե­րը շատ լուրջ են տրա­մադր­ված, սի­րով են մաս­նակ­ցում մար­զում­նե­րին։ Եվ սա պար­տա­վո­րեց­նում է՝ ա­վե­լի ակ­տիվ գոր­ծել։ Կարևո­րեց, որ Հա­յոց բա­նա­կի սպա­նե­րը, բա­ցի ար­հես­տա­վարժ զին­վո­րա­կան լի­նե­լուց, լի­նեն նաև գա­ղա­փա­րի մար­տիկ­ներ։ Մենք պարտ­վե­ցինք այս պա­տե­րազ­մում, բայց սա վերջ չի նշա­նա­կում։ Ողջ ազգն է պար­տա­վոր դառ­նալ հայ­րե­նի­քի զին­վոր, որ կա­րո­ղա­նանք ա­ռաջ ըն­թա­նալ, տեր մնալ մեր հայ­րե­նի­քին։
Մար­զում­նե­րի մաս­նա­կից պա­տա­նի­նե­րից Ա­վետ Մկրտ­չյա­նը Հրազ­դա­նից է, ցան­կա­նում է դառ­նալ զին­վո­րա­կան։ 11-րդ դա­սա­րան­ցի Խա­չիկն ու 7-րդ­ցի Ա­վե­տիսն Ա­բո­վյան քա­ղա­քից են։ Թեև հե­տա­գա­յում երևի զին­վո­րա­կան չդառ­նան, բայց մար­զում­նե­րը կարևո­րում են. կյան­քում միշտ պետք են գա­լու։ Հրազ­դան­ցի Ար­ման Մի­նա­սյա­նը երևի զին­վո­րա­կան դառ­նա ա­պա­գա­յում, այժմ 10-րդ դա­սա­րա­նում է սո­վո­րում, և մինչ դպ­րոցն ա­վար­տե­լը կմարզ­վի։ Մար­զում­նե­րի մաս­նա­կից բո­լոր տղա­նե­րը գոհ են, նաև ա­մե­նակ­րտ­սե­րը՝ Գոռ Սարգ­սյա­նը, ով ԱԿ ինք­նա­ձի­գի փայ­տե, սա­կայն իս­կա­կան զեն­քի քա­շի ու տես­քի կա­ղա­պարն ու­սին, հեր­թա­պա­հում էր։ ՙԱյ­սօր մար­զում ենք տղա­նե­րին, որ կա­րո­ղա­նան ի­րենց ճիշտ դրսևո­րել բա­նա­կում։ Իսկ վեր­ջին պա­տե­րազ­մից շատ դա­սեր պետք է քա­ղենք՚,-ա­սաց Գոռ Մա­նու­կյա­նը, երբ հրա­ժեշտ էինք տա­լիս ճամ­բա­րա­կան­նե­րին։ Օր­վա ըն­թաց­քում ճամ­բար այ­ցե­լե­ցին քա­շա­թաղ­ցի ա­զա­տա­մար­տիկ­ներ, ով­քեր նաև վեր­ջին պա­տե­րազ­մի մաս­նա­կից­ներ էին։