ժԱՄԱՆԱԿԻՆ ՀԱՄԱՔԱՅԼ ԵՎ ԺԱՄԱՆԱԿԻ ՇՆՉՈՎ

 Կրթօջախի  գործադիր տնօրեն Վասպուրակ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆԻ հետ մեր զրույցը ծավալվեց մասնագիտությունների, ուսանողների քանակի, որակի և  այլ հարցերի շուրջ:Ինչպես տեղեկացրեց տնօրենը, անցած տարում ուսումնարանն  սկզբնապես  ունեցել է  72 աշկերտ, բայց քանի որ առաջին տարին էր, և շատերն ուղղակի լսելով էին եկել, աստիճանաբար նրանց թիվը պակասեց.   մի մասը սեփական  նախաձեռնությամբ թողեց ուսումնարանը։  Բայց հիմա, ինչպես հավաստիացրեց տնօրենը, ամեն ինչ կարգավորվել է: ՙԱյս տարի միանգամայն ուրիշ կոնտինգենտ է եկել, շատ գոհ ենք,  աչքաբաց, լավ սովորող երեխաներ են`  54 հոգի։ Իսկ ընդհանուր 92  են՚:

Ուսումնարանն առաջին տարին  իր գործունեությունն սկսեց 3 մասնագիտությամբ՝ համաշինարարական, հարդարման-շինարարական, սանիտարատեխնիկական և ջերմատեխնիկական աշխատանքներ: Այս ուսումնականում ավելացավ ևս երկուսը` մետաղամշակում և էլեկտրատեխնիկա: Հիշյալ բոլոր մասնագիտություններն էլ համալիր որակավորում են ստանում: 

Անշուշտ, ուսումնարանը պատրաստի վարպետներ չի թողարկում: Ուսումնական հաստատությունն ընդամենը տալիս է այն մուտքային գիտելիքները, որոնց տիրապետելով՝ շրջանավարտները կկարողանան լավ մասնագետ դառնալ: Առնվազն 5 տարվա ստաժ պետք է ունենալ  մասնագիտական մտածողություն ձեռք բերելու համար: Ըստ այդմ` ուսումնարանն  իր դուալ համակարգով (աշկերտները  որոշակի հերթագայությամբ սովորում  և աշխատում  են ընկերություններում) հնարավորություն է տալիս շրջանավարտներին ինտեգրվել աշխատաշուկայում, պարզաբանում է տնօրենը: Այդպես նաև աշխատաշուկայի խնդիրն է լուծվում:

ԱՀ կառավարության կողմից արդեն հաստատվել են 2017-2018 ուսումնական տարվա մասնագիտությունները:  ՙԵզնիկ Մոզյան՚ ուսումնարանի եղած մասնագիտություններին ավելացել են  ատաղձագործական աշխատանքները (ատաղձագործ, կահույքագործ, փայտի գեղարվեստական մշակում, այսինքն` փայտի հետ կապված բոլոր աշխատանքները): Ուսումնարանն  այդ նպատակով արդեն ձեռք է բերել 6 հաստոց` բոլորն էլ պրոֆեսիոնալ մակարդակի, 7-րդն էլ՝ խառատագործական հաստոցը, մետաղամշակման համար են ստացել: Մնացել են միայն ձեռքի գործիքները, որոնք շուտով կստանան:  

Վ. Կարապետյանը (չասենք՝ հավակնոտ, որովհետև դրանք տեսանելի են և արդեն գործարկվել են)  պլաններն է  ներկայացնում: Շուշին դառնալու է վերականգնվող էներգիաների  մասնագետների պատրաստման դարբնոց: Կենտրոն, որի նմանը չկա Հայաստանում: Արդեն իսկ բավականին հիմքեր կան դրա համար:  Ուսումնարանում տեղադրված են 3 կիլովատ հզորությամբ  ֆոտովոլտային կայաններ, որոնք արևային էներգիա են արտադրում: Ուսումնարանն օգտվում է դրանցից. մասնավորապես ճաշարանի տաք ջուրը  արևային էներգիայով է  ստացվում: Նաև  Շուշիի բնակչությանն են օգնում: Անցյալ տարի  5 ընտանիքի համար նման սարք տեղադրեցին,  և նրանք շատ գոհ են: Վ. Կարապետյանի խոսքով`  2-3 տարի հետո Շուշիում 50 ընտանիք դրանք կունենան:  Դա չտեսնված օգնություն է մարդկանց, չէ՞ որ անվճար  ունենում են օրական 300 լ տաք ջուր:

 Մեր այցելության օրը ուսումնարանի էլեկտրատեխնիկայի մասնագետներից մեկը Ֆրանսիայում վերապատրաստվում էր: Տնօրենի համոզմամբ` դա արդեն գնում է դեպի միջին մասնագիտական մակարդակ, և հետագայում այդ հարցը պետք է ԿԳՍ նախարարության միջոցով լուծեն: ՙԵթե  առաջին տարում պատրաստում ենք էլեկտրիկ-մոնտյոր, դա արհեստագործական է: Բայց հաջորդ տարի  սովորում են էլեկտրատեխնիկա, որը շատ ավելի բարդ է՝ հաստոցների սպասարկում, էլեկտրական հոսքագծեր, միացում, կարգաբերում  և այլն: Դրանք շատ լուրջ համակարգեր են: Իսկ  երրորդ տարում ավելի բարդ է՝ վերականգնվող էներգիաներ,  ռոբոտատեխնիկա, ավտոմատիկա: Դրանք  արդեն նախնական մասնագիտական են՚, նշեց Վ. Կարապետյանը: 

Ուսումնարանում ահագին ռոբոտներ կան,  նույնիսկ մեկ  ինդուստրիալ ռոբոտ ունեն, որը կառավարվում է և՜ ինտերնետով, և՜ սմարթֆոնով: Դա ժամանակակից կարևորագույն ճյուղերից մեկն է արդյունաբերության մեջ: ՙՎեց մասնագիտությամբ արդեն կկարողանանք ապահովել շինարարության ոլորտը, կմնա տանիքագործությունը, որը նույնպես անհրաժեշտ է՚,-ասաց Վ. Կարապետյանը` մանրամասնելով վերջինիս անհրաժեշտ պայմանները: Նշեց, որ  համապատասխան ծրագիր է ներկայացրել. ֆինանսական լուրջ ներդրումներ են պետք, բայց այն հնարավոր է իրականացնել: Նա նպատակահարմար է տեսնում նախկին ռեալական ուսումնարանի շենքը, որտեղ կարող են զուգահեռաբար դասերը կազմակերպել և իրականացնել վերականգնման աշխատանքները: Գումարը հիմնականում կծախսվի նյութերի վրա, իսկ աշխատավարձերի վրա քիչ կծախսվի, որովհետև աշկերտներն են աշխատելու  ուսման  ընթացքում: ՙԿոպիտ ասած` մենք  ապրելու ենք մի տան մեջ, որը կիսաքանդ վիճակում է, և ինքներս մեզ համար նոր տուն ենք սարքելու,-վստահություն հայտնեց տնօրենը:¬ Ռեալականի շենքը պետք է վերականգնվի: Եթե Շուշին պատկերացնենք Արցախի թագը, ես այդպես եմ ընկալում, ապա ռեալականը նրա  ամենաթանկարժեք գոհարն է: Թող հոգևոր աշխարհի մարդիկ ինձանից չնեղանան.  սա այցեքարտ է: Ռեալականն ավելին է, քան մեկ այլ ճարտարապետական կառույց Շուշիում՚։ Ռեալականի կողքին Ժամհարյանների հիվանդանոցն է` մի հրաշք  կառույց, որը նույնպես կվերականգնվի: Վ. Կարապետյանը որպես օրինակ բերեց ՙՆարեկացի՚  կենտրոնում իրենց աշկերտների կողմից  փայտի փորագրության արվեստանոցի վերականգնումը: Այնտեղ բարեգործական  հիմունքներով են աշխատել. միայն նյութերն են նրանց  տրվել: 

Այս առնչությամբ նաև խոսք գնաց ՙԵզնիկ Մոզյանի՚ բարերարների մասին: ՙՆրանց թիվը հիմա  երկրաչափական պրոգրեսիայով է աճում, մեր սպասելիքներն արդարացել են՝ նյութական ներդրումներ, օգնություններ, այցելություններ: Նրանք շատ ոգևորված են, տեսնում են, որ առաջընթաց կա, տեղում կանգնած չենք՚,-պատմեց Վ. Կարապետյանը: 

Եթե ուսումնարանը համագործակցությունը սկսել էր միայն Ֆրանսիայի Սեն Էտիեն քաղաքի հետ, ապա այժմ աշխարհագրությունը մեծացել է: Այդ գործում, անշուշտ, մեծ է   ՙՀայաստան՚ համահայկական հիմնադրամի Ֆրանսիայի տեղական մարմնի  դերը: Բացի դրանից, ամեն մի բարերար իր հետևից նոր բարերար է բերում: Այսպես, օրինակ,  Ժան Միշել Էքեյանը, ով Ֆրանսիայում առաջատար անեսթեզիոլոգներից  է համարվում և Ստեփանակերտի  ուռուցքաբանական հիվանդանոցի համար  մեծ աշխատանք  է կատարել,  ուսումնարանին ավտոբուս է  նվիրել: Ճաշարանը և մարզասրահը նույնպես նրա նվիրատվություններից են: Ժորժ Ճանճյանը մետաղամշակման արհեստանոցի համար 12 հազար եվրո է նվիրաբերել, մի այդքան էլ` այս տարի: 

Սկսել են համագործակցել Լիոնի լիցեյներից մեկի հետ: Արևային պանելները, որոնք շատ թանկ արժեն, ուսումնարանին հենց նա է նվիրել: Բրետտինի երկրամասը կոնտեյներով  մեծ թվով  գործիքներ,  ուսումնական  գույք է ուղարկել: Կարապետյանը նաև տեղեկացրեց, որ ընթացքում տեխնոլոգիաներն են զարգացնում, օրինակ` փորձում են արհեստական քարեր ստանալ, և դա նպաստում է  սովորողների նորարական ունակությունների  զարգացմանը: 

Հանրակրթական առարկաների մասով  էլ ծրագրեր կան, մասնավորապես, նախատեսվում է ֆակուլտատիվ դասընթացներ կազմակերպել դպրոցական առարկաներից, որպեսզի երեխաների տեսական գիտելիքները ևս բավարար լինեն: Լավ արհեստավորը պետք է նաև  գրագետ լինի. այս համոզմանն է տնօրենը:

Վ. Կարապետյանը մի նորույթի մասին ևս պատմեց: Իր առաջարկությամբ Ռուսաստանում արտադրվել են ՙՄենք ենք, մեր սարերը՚ արցախյան  բրենդով բարձր որակի աշխատանքային կոշիկներ և արտահագուստ, որոնք շուտով  կհասցվեն Արցախ: 

Սվետլանա  ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ