ՀԱՍ­ՏԱ­ՏԵԼ ՀԱ­ՄԱ­ԳՈՐ­ԾԱԿ­ՑՈՒ­ԹՅՈՒՆ ՀԱ­ՅԱՍ­ՏԱ­ՆԻ ԵՎ ԱՐ­ՑԱ­ԽԻ ՀԵՏ

 Ար­գեն­տի­նա­հայ ե­րա­ժիշտ և եր­գա­հան Ա­լին Դե­միր­ճյա­նը գրե­թե մեկ տա­րի է, ինչ ի­րա­կա­նաց­նում է ՙՄեկ մարզ, մեկ երգ՚ ե­րաժշ­տա­կան նա­խա­գի­ծը, ո­րի մի­ջո­ցով նա աշ­խար­հին պատ­մում է Հա­յաս­տա­նի ու Ար­ցա­խի մա­սին: Ա­լինն այս նա­խագ­ծով ցան­կա­նում է պատ­մել օ­տար­նե­րին մեր երկ­րի գրավ­չու­թյան, մեր մշա­կույ­թի ու ե­րաժշ­տու­թյան մա­սին: Որ նա­խա­գի­ծը մեծ ու­շադ­րու­թյան է ար­ժա­նա­ցել, վկա­յում են տե­ղադ­րած տե­սա­հո­լո­վակ­նե­րի դի­տում­նե­րի մա­սին հաս­տա­տող թվե­րը: Ըն­դա­մե­նը մեկ շա­բաթ ա­ռաջ YouTube-ում տե­ղադր­ված հո­լո­վա­կը Ա­լին Դե­միր­ճյա­նի և Հադ­րու­թի շր­ջա­նում ՙԴի­զակ՚ ժող­գոր­ծիք­նե­րի, փոք­րիկ շնոր­հա­լի եր­գիչ­ներ Ար­ման Հայ­րի­յա­նի, Նա­րի­նե Ալ­թու­նյա­նի հետ կա­տա­րած ՙԴե­րունց ծյո­րու­մը՚ ազ­գագ­րա­կան եր­գը հա­վա­քեց մոտ 3000 դի­տում:

Թե ին­չու՞ ծա­գեց այդ գա­ղա­փա­րը և ինչ­պե՞ս հնա­րա­վոր ե­ղավ այն ի­րա­կա­նաց­նել, պատ­մում է Ա­լին ԴԵ­ՄԻՐ­ՃՅԱ­ՆԸ:

- Ա­լին, ինչ­պե՞ս ծն­վեց ՙՄեկ մարզ, մեկ երգ՚ նա­խա­գի­ծը:
- Նման մի նա­խագ­ծի գա­ղա­փա­րը ծն­վեց, երբ մայ­րի­կիս հետ Ար­ցա­խում ճա­նա­պար­հոր­դում էինք դեռևս 2018 թվա­կա­նի հու­լի­սին: Մենք ճա­նա­պարհ­վում էինք դե­պի Երևան: Ճա­նա­պար­հին լսե­ցինք մի տիկ­նոջ, ո­րը նվա­գում էր ա­կոր­դեոն ու եր­գում: Այդ պա­հին զգա­ցի ա­ռանձ­նա­հա­տուկ մի բան և ա­կա­մա միտք ծա­գեց` Հա­յաս­տա­նում և Ար­ցա­խում ե­րաժշ­տա­կան նա­խա­գիծ պատ­րաս­տե­լու գա­ղա­փար, ո­րի մի­ջո­ցով ես կկա­րո­ղա­նամ հան­դի­պել տե­ղի տար­բեր ար­վես­տա­գետ­նե­րի և հա­մա­գոր­ծակ­ցել նրանց հետ: Երբ մենք վե­րա­դար­ձանք Երևան, ար­դեն մտո­վի ու­նեի ծրագ­րի ան­վա­նու­մը: Իսկ երբ վե­րա­դար­ձա Ար­գեն­տի­նա, գրե­ցի և պլա­նա­վո­րե­ցի նա­խա­գի­ծը` ըն­դար­ձակ ու ման­րա­մասն նկա­րագ­րով, որ­պես­զի կա­րո­ղա­նամ ֆի­նան­սա­վո­րում փնտ­րել և դա տե­ղի ու­նե­նա:
- Եվ ո՞վ է ա­ջակ­ցում նա­խագ­ծի ֆի­նան­սա­վոր­մա­նը:
- Նա­խա­գի­ծը ֆի­նան­սա­վոր­վում է, հիմ­նա­կա­նում, ՙBirthright Armenia՚ (ՙԴե­պի Հայք՚) կազ­մա­կեր­պու­թյան կող­մից` ինձ տրա­մադ­րած դրա­մաշ­նոր­հով: Այ­նու­հետև օգ­նու­թյուն ստա­ցա նաև ՙԻմ քայ­լը՚ հիմ­նադ­րա­մից և ՙՀԲԸՄ՚-ից: Բա­ցի այդ, Ար­ցա­խի մշա­կույ­թի, ե­րի­տա­սար­դու­թյան հար­ցե­րի և զբո­սաշր­ջու­թյան նա­խա­րա­րու­թյու­նը մեզ օգ­նու­թյան հա­սավ` տրա­մադ­րե­լով հյու­րա­նոց­ներ մի ամ­բողջ շա­բաթ ողջ թի­մի հա­մար: 
- Ի՞նչ խն­դիր­ներ են ա­ռա­ջա­ցել նա­խագ­ծի ի­րա­կա­նաց­ման ըն­թաց­քում:

- Շր­ջայ­ցի ըն­թաց­քում մենք ո­րո­շա­կի խն­դիր­ներ ու­նե­ցանք, բայց հա­մոզ­ված եմ, որ շատ ա­վե­լի լավ ժա­մա­նակ­ներ էլ կգան: Ան­շուշտ, յու­րա­քան­չյուր խնդ­րի լու­ծու­մը մեզ մի նոր բան էր սո­վո­րեց­նում: Իսկ ու­նե­ցած ո­րոշ խն­դիր­ներ կապ­ված էին ե­ղա­նա­կի հետ` անձրևի, մա­ռա­խու­ղի: Ստիպ­ված էինք մի քա­նի ան­գամ փո­խել ձայ­նագր­ման և նկա­րա­հան­ման պլան­նե­րը: Բայց, բա­րե­բախ­տա­բար, մենք կա­րո­ղա­ցանք ա­մեն ինչ լու­ծել ժա­մա­նա­կին: 
- Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի բո­լո՞ր մար­զե­րի հետ կա­րո­ղա­ցաք հա­մա­գոր­ծակ­ցել, թե՞ նա­խագ­ծից դուրս են մնա­ցել ո­րոշ մար­զեր:
- Ոչ, Հա­յաս­տա­նի բո­լոր մար­զերն ու Երևա­նը, ինչ­պես և Ար­ցա­խի բո­լոր շր­ջան­ներն ու Ստե­փա­նա­կեր­տը (ընդ­հա­նու­րը` 19) ընդգրկված են նա­խագ­ծի մեջ: Ար­դեն ա­մեն ինչ նկա­րա­հան­ված ու ձայ­նագր­ված է: Հի­մա բո­լոր այդ նյու­թե­րը մոն­տաժ ենք ա­նում և ա­մեն եր­կու­շաբ­թի մի նոր տե­սա­հո­լո­վակ է ներ­կա­յաց­վում YouTube-ի իմ է­ջում:
- Ան­ձամբ Ձեզ ի՞նչ է տա­լիս նա­խա­գի­ծը:
- Այս նա­խա­գի­ծը ինձ հնա­րա­վո­րու­թյուն տվեց ծա­նո­թա­նա­լու Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի յու­րա­քան­չյուր ան­կյան, նրա մշա­կույ­թի, ժո­ղովր­դի և պատ­մու­թյան հետ: Նաև որ­պես ե­րա­ժիշտ` ձայ­նագ­րե­ցի եր­գեր շատ լավ ե­րա­ժիշտ­նե­րի հետ` տար­բեր ե­րաժշ­տա­կան ո­ճե­րով: Դա ինձ շատ հարս­տաց­րեց ե­րաժշ­տա­կան իմ մա­կար­դա­կի, վար­պե­տու­թյան ա­ռու­մով: Ինձ հա­մար նա­խա­գիծն այս իս­կա­կան մար­տահ­րա­վեր էր: Սո­վո­րե­ցի շատ հա­յե­րեն եր­գեր եր­գել` դրանք հա­յե­րեն ձայ­նագ­րե­լով, հատ­կա­պես որ այդ եր­գե­րը եր­գում էինք տար­բեր բար­բառ­նե­րով, տար­բեր ո­ճե­րով: Մար­տահ­րա­վեր էր նաև այն ա­ռու­մով, որ ա­ռա­ջին իմ նա­խա­գիծն էր, ո­րը ես ինքս եմ և՜ ղե­կա­վա­րել, և՜ ար­տադ­րել: Ես շատ բան սո­վո­րե­ցի՝ կազ­մե­լով աշ­խա­տան­քա­յին թիմ, զբաղ­վե­լով ու հաղ­թա­հա­րե­լով կազ­մա­կեր­պա­կան խն­դիր­նե­րի, պլա­նա­վոր­ման, բյու­ջեի, ժա­մա­նա­կի հետ կապ­ված դժ­վա­րու­թյուն­նե­րը: Բայց, ան­կաս­կած, ա­մե­նա­գե­ղե­ցիկ բա­նը, որ ինձ տվեց այս նա­խա­գի­ծը, մարդ­կանց հան­դի­պե­լու հնա­րա­վո­րու­թյունն էր, որ­քան աշ­խա­տան­քա­յին խմ­բի ան­դամ­նե­րի, այն­պես էլ բո­լոր այն մարդ­կանց, ով­քեր մեզ այդ­քան ջերմ ըն­դու­նե­ցին յու­րա­քան­չյուր մար­զում, յու­րա­քան­չյուր շր­ջա­նում: Դա այն­պի­սի մի անկ­րկ­նե­լի ու գե­ղե­ցիկ փորձ էր, ո­րը ես եր­բեք չեմ մո­ռա­նա: 
- Հնա­րա­վո՞ր է, որ այս նա­խագ­ծից հե­տո տե­ղա­փոխ­վեք Հա­յաս­տան ապ­րե­լու և ստեղ­ծա­գոր­ծե­լու:
- Ես ծն­վել և ամ­բողջ կյանքս ապ­րել եմ Ար­գեն­տի­նա­յի Բուե­նոս Այ­րես քա­ղա­քում: Բայց տա­րի­ներ շա­րու­նակ մտա­ծել եմ Հա­յաս­տան տե­ղա­փոխ­վե­լու մա­սին: Ես շատ ոգևոր­ված եմ այս գա­ղա­փա­րից, քա­նի որ Հա­յաս­տա­նը, հա­մոզ­ված եմ, գե­ղե­ցիկ եր­կիր է, ապ­րե­լու հան­գիստ մի վայր և մի տա­րածք, որ­տեղ գա­ղա­փար­նե­րը հնա­րա­վոր է ա­ռաջ տա­նել: Հա­ջորդ ա­միս­նե­րին ես կվեր­լու­ծեմ ո­րո­շում կա­յաց­նե­լու հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րը: 
- Պլա­նա­վո­րում ե՞ք շա­րու­նա­կել Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի հետ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան կա­պե­րը:
- Ես սի­րում եմ կա­պե­րը կեն­դա­նի պա­հել: Ինձ դուր է գա­լիս ինչ-որ կերպ շա­րու­նա­կել սկս­ված անձ­նա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը, քա­նի որ դրանք ա­մե­նա­կարևոր բա­ներն են, որ կյան­քը տա­լիս է քեզ: Ես, ի­հար­կե, կշա­րու­նա­կեմ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի հետ, որ­տեղ էլ որ լի­նեմ` մարդ­կանց, կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րի և ե­րա­ժիշտ­նե­րի հետ, ո­րոնց ես հան­դի­պե­ցի այս ծրագ­րի ըն­թաց­քում: Բա­ցի այդ, ես կցան­կա­նա­յի, որ այս նա­խագ­ծին մաս­նակ­ցած ե­րա­ժիշտ­նե­րը մի օր կա­րո­ղա­նան մեկ­նել Բուե­նոս Այ­րես՝ ներ­կա­յաց­նե­լու մեզ ի­րենց ար­վես­տը: