ՊԱՏԱՆԻ ՉԵՄՊԻՈՆԸ
Լուսինե ՇԱԴՅԱՆ
Տարբեր ոլորտներում Արցախը ներկայացնող բազմաթիվ պատանիներ ու երիտասարդներ աննախադեպ հաջողություններ են արձանագրում՝ բարձր պահելով երկրի պատիվը:
Կիպրոսի հարավային ափին գտնվող Լիմասոլ քաղաքում ապրիլի 11-15-ը կայացած Սամբոյի Եվրոպայի պատանեկան առաջնությունում 75 կգ քաշային կարգում Արսեն Կարապետյանը, երեք դժվարին մենամարտից հետո հայտնվելով եզրափակչում, 4:2 հաշվով գերազանցել է ռուս մրցակցին՝ Դանիել Ժդանովին, և ճանաչվել Սամբոյի Եվրոպայի պատանեկան առաջնության 75 կգ քաշային կարգի հաղթող:
14 տարեկան էր, երբ ընտրեց սամբո մարզաձևը: Պրոֆեսիոնալ մարզումներն սկսելուց 1 տարի հետո Երևանում տեղի ունեցած ՙՀովսեփ և Սպարտակ՚ եղբայրների անվան միջազգային հուշամրցաշարում Արսենը գրավեց առաջին տեղը: Այդ օրը նա լավ է հիշում: Սերը սպորտի հանդեպ Արսենին փոխանցվել է գեներով: Հայրը նույնպես առանձնահատուկ վերաբերմունք ունի սպորտի նկատմամբ:
Իր հաջողությունների գաղտնիքը Արսենը երկարատև աշխատանքի, սեփական ուժերին հավատալու և լավատես լինելու մեջ է գտնում: Նրա խոսքերով՝ սպորտում պատահական հաղթանակներ չեն կարող լինել: Դրանք միմիայն քրտնաջան աշխատանքի և լարված պարապմունքների արդյունք են. ՙԱմեն օր պետք է հետևողական մարզվել, հաղթահարել դեպի նոր հաղթանակներ տանող ճանապարհը՚,- ասում է Արսենը և այսօր իր աշխատասիրությամբ, նվիրումով ու նպատակասլացությամբ ապացուցում հաղթանակին հասնելու հնարավորությունը:
Իսկ հաղթանակն Արսենը համարում է ոչ միայն իրենը, այլև հայրենիքինը, ծնողներինն ու մարզիչներինը (Էռնեստ Միրզոյան, Ազատ Անդրյան, Արմեն Ադամյան), ովքեր մշտապես գտնվել են նրա կողքին, միշտ քաջալերել են ու գոտեպնդել:
Իսկ թե ինչ զգացողություններ ունի պատանի չեմպիոնը՝ պատախանում է. ՙԴրանք աննկարագրելի են, անբացատրելի: Ուրախ եմ, որ ստացա երկարատև ու քրտնաջան աշխատանքիս արդյունքը՚:
Արսենի մայրը՝ Դիանան, հպարտությամբ համակված խոստովանում է, որ չափազանց դժվար է տղային մրցագորգում տեսնել: Որդու մրցումները նա դիտում է միայն տեսաժապավենի վրա: Ի տարբերություն մայրիկի՝ հայրիկը գրեթե միշտ ներկա է լինում որդու մրցումներին: Թեպետ մեզ հետ զրույցում Արսենն անկեղծացավ, որ չի սիրում, երբ հարազատները ներկա են լինում մրցումներին:
ՙՉնայած չեմպիոնի կոչմանը, Արսենը շատ համեստ է, զուսպ, չի սիրում ուշադրության կենտրոնում լինել՚,- ասում են նրա ընկերները:
Որքան որ սպորտը, նույնքան և ուսումն է Արսենը կարևորում: Ճիշտ է, նախապատվությունը տալիս է սպորտին, բայց, միևնույն ժամանակ, չի անտեսում նաև գիտելիքների ձեռքբերումը: Այս տարի նա ավարտել է Ստեփանակերտի Վ. Ջհանգիրյանի անվան թիվ 11 ավագ դպրոցը: Պատրաստվում է ուսումը շարունակել ԱրՊՀ ֆիզիկական կուլտուրայի և սպորտի բաժնում:
Սպորտն Արսենի համար կենսակերպ է: Մարզումներ, մաքառումներ ու հաղթանակի բերկրանք. այս ամենն, անշուշտ, բնորոշ է իսկական մարզիկին: Պատանի սամբիստն ունի կամքի մեծ ուժ, ինչն էլ օգնում է հասնելու հաղթանակի:
Միջազգային մրցաշարում Արսենը ներկայացրել է Հայաստանը: Վստահ է, որ կգա այն օրը, երբ հաղթանակների ժամանակ կծածանի ազատ ու անկախ Արցախի դրոշը և կներկայացնի Արցախի Հանրապետությունը:
Հունիսի 16-ին Երևանում կայացած Գառնիկ Հովհաննիսյանի անվան սամբոյի 24-րդ միջազգային ավանդական հուշամրցաշարից Արսենը նույնպես վերադարձավ հաղթանակով: Յուրաքանչյուր հաղթանակ նոր ուժ է տալիս պատանի մարզիկին: Այսօր նա ձգտում է իրեն հնարավորինս շատ նվիրել պարապմունքներին, քանի որ առջևում Սամբոյի աշխարհի պատանեկան առաջնությունն է: Այն տեղի կունենա հոկտեմբերին, Ուզբեկստանի մայրաքաղաք Տաշքենդում: Արսենն իր առջև հաղթանակի հասնելու նպատակ է դրել: Նրա մարտական տրամադրվածությունը ոգևորիչ է, համոզիչ: Իսկ թե սպորտային ապագան ուր կհասցնի Արսենին, պատասխանում է. ՙՆախ պատրաստվում եմ պարտքս տալ հայրենիքիս, իսկ հետո` կտեսնենք…՚: