ՙԿԱՏԱՐՈ՚-Ն ՍՏԵՂԾԱԾ ԻՐ ԱՐԺԵՔՈՎ ՆԵՐԴՐՈՒՄ ՈՒՆԻ ԱՐՑԱԽԻ ԶԱՐԳԱՑՄԱՆ ՈՒ ՃԱՆԱՉՄԱՆ ԳՈՐԾՈՒՄ
Սուսաննա ԲԱԼԱՅԱՆ
ՙDomaine Avetissyan՚ ընկերության ՙԿատարո՚ գինիների տեսականին, հայկական ապրանքանիշով, արտադրվում էր Հադրութի շրջանի Տող գյուղում, խնդողնի տեսակի խաղողից:
Գործարանն Արցախյան երրորդ պատերազմից հետո անցել է Ադրբեջանի հսկողության տակ:
Գործարանը հիմնադրել է Ավետիսյանների ընտանիքը, ում գերդաստանը խաղողագործությամբ զբաղվում էր նախորդ դարի 20-ական թվականներից:
Գինեգործարանի և խաղողի այգու զարգացման գործով զբաղվում են Գրիգորի Ավետիսյանը և նրա ընտանիքի անդամները:
Վերջին տարիներին ՙԿատարո՚ գինիների տեսականին մեծ համբավ է ձեռք բերել ոչ միայն Արցախի ու Հայաստանի, այլև արտերկրի շուկաներում: Ի՞նչ ճակատագիր ունեցավ վերջին պատերազմի ժամանակ և հետո: Ինչպիսի՞ ծրագրեր ունի ընկերությունն այժմ: Ներկայացնում ենք Գրիգորի Ավետիսյանի հետ մեր հարցազրույցը:
-Պարոն Ավետիսյան, ի՞նչ արտադրական ծավալների էր հասել ՙԿատարո՚ գինիների գործարանը մինչև Արցախյան վերջին պատերազմը:
- Իսկապես, վերջին տարիներին ընկերությունը մեծ զարգացում էր ապրում: Միայն մեկ ցուցանիշ բերեմ` գինեգործարանի արտադրական ծավալը կազմում էր 100-120 հազար շիշ:
- 2020թ. պատերազմի հետևանքով ընկերությանը պատկանող այգիներն ու գինեգործարանն անցան Ադրբեջանի հսկողության տակ, և մեծ կորուստներ ունեցաք: Ի՞նչ հաջողվեց դուրս բերել գործարանից պատերազմի ընթացքում: Ի՞նչ քայլեր են ձեռնարկվում` ընկերությանը հասցված կորուստը վերականգնելու նպատակով:
-Ցավոք, գործարանից կարողացանք դուրս բերել ընդամենը 10 հազար շիշ կարմիր` 2017 թվականի գինի: Ընկերությանը հասցված կորուստը վերականգնելու նպատակով որոշեցինք զրոյից վերսկսել Կատարո գինու արտադրությունը` որպես Արցախյան գինի:
-Ի՞նչ խնդիրների եք բախվում գործարանի վերստեղծման ընթացքում:
-Գործարանի վերականգնման գործընթացի հետ կապված խնդիրներ կլինեն, երբ վերադարձնեք մեր կորցրած տարածքները, իսկ հիմա նոր գործարան ենք կառուցում Հայաստանում: Կառուցման ընթացքում տարաբնույթ շատ խնդիրների հետ ենք բախվում` հիմնականում ֆինանսական:
-Ընկերությունն այսօրվա դրությամբ կարողանո՞ւմ է գործունեություն ծավալել արտերկրում:
-Ընկերությունն արտադրանք չունենալու պաճառով գործունեություն չի ծավալում ոչ Հայաստանում, ոչ էլ արտերկրում: Բայց պահպանում ենք կապն արտասահմանյան գործընկերների հետ:
-Ի՞նչն է Ձեզ ոգեշնչում վերստեղծման գործում և ի՞նչ է խորհրդանշում ՙԿատարո՚-ի առաջիկա վերածնունդը:
-ՙԿատարո՚-ն իր յուրօրինակ ներդրումն ունի Արցախի ճանաչման ու տնտեսության զարգացման գործում: Այդ գաղափարն է հիմնականում շարունակում ոգեշնչել ինձ: Այս վերածննդով էլ ՙԿատարո՚-ի մեջ ավելի կներդնեմ այդ շունչը, որն իրենում կամփոփի Կատարոյի, Դիզակ աշխարհի, Տողի և Արցախի արժեհամակարգը, ոգին ու պատմությունը: