ՁԵԶ ԵՒ ՄԵԶ ՄԵԾ ԱՎԵՏԻՍ՝ ՔՐԻՍՏՈՍ ՀԱՐԵԱՎ Ի ՄԵՌԵԼՈՑ ՕՐՀՆՅԱԼ Է ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ ՔՐԻՍՏՈՍԻ
Սիրելի հայրենակիցներ, Սուրբ Հարության տոնը մեզ համար մեծագույն, լուսավոր ու ամենապայծառ տոնն է:
Եկեղեցու հայրերն ասում են. ՙՔրիստոս Իր մահվամբ մահը ոտնակոխ արեց և մեզ բոլորիս հավիտենական կյանք պարգևեց՚:
Դա էր միակ փրկագինը, Ճշմարիտ Մատաղը՝ մեզ ազատելու մահվան ճիրաններից, քանզի մեր նախահայր Ադամը, Աստծո միակ պատվիրանը խախտելու հետևանքով, դարձավ մարմնապես մահկանացու, և ողջ մարդկությունը ցայսօր էլ ծնվում է ադամական մեղքով, այսինքն՝ մենք բոլորս ժառանգություն ստացանք մարմնական մահը: Միայն Սուրբ Մկրտությունն է, որ անհատին ազատում է ադամական մեղքից:
Մեր Տերը՝ Հիսուս Քրիստոս, Աստված, Աստծո որդին ստիպված եղավ երկնքից իջնել, մարդկային մարմին ստանձնել, ապրել որպես մարդ և, դառնալով երեսուն տարեկան, եկավ Հորդանան գետ և Սուրբ Հովհաննես Մկրտչի ձեռքով ստացավ մկրտությունը՝ օրինակ ծառայելով ողջ մարդկությանը:
Երեսուներեք տարեկան հասակում, չգործելով ոչ մի մեղք և ոչ մի սխալ, կամավոր կերպով Խաչ բարձրացավ՝ գնաց դեպի չարչարանք ու մահ: Դրանով իսկ Նա ողջ մարդկության մեղքերը քավեց Իր Աստվածային թափված արյամբ:
Խաչելությունից 3 օր անց Հիսուս Քրիստոս Իր մարմնին փառավոր Հարություն տվեց՝ մարդկային մարմինը դարձնելով հավիտենական:
Մարդկությանը Նա վերադարձրեց ադամական դրախտային վիճակը, որ կար մինչև մեղք գործելը: Չէ որ Ադամը կոչված էր հավիտենական կյանքի համար: Նա, Աստվածային ծրագրի համաձայն, պիտի դառնար Աստվածամարդ, բայց, ավաղ, մեկ մեղքի հետևանքով դարձավ ընդհամենը մահկանցու:
Մենք, սիրելիներս, Ձեզ հետ միասին դավանում ենք միակ ու ամենաճշմարիտ հավատքը՝ Քրիստոնեությունը:
Բոլոր կրոնները խոսում են հոգու փրկության մասին՝ չհիշելով իսկ, որ մարդ արարածը և՜ հոգեղեն, և՜ մարմնեղեն էակ է, ուրեմն պետք է փրկել մարդու ամբողջականությունը՝ և՜ հոգին, և՜ մարմինը:
Այս հարցը դնում է քրիստոնեությունը և լուծում այն՝ ի տարբերություն աշխարհի բոլոր կրոններից: Եվ մենք բոլորս այդ հավատքի կրողն ենք:
Այս տարի մեզ համար խորհրդավոր տարի է. մենք ազգովի հիշատակելու ենք Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցը:
Հայ Առաքելական Եկեղեցին ապրիլ 23-ին սրբադասման արարողություն է կատարելու Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում, Ցեղասպանության զոհերը կարգվելու են սուրբ նահատակներ:
Հայոց ցեղասպանության բոլոր զոհերը, դաժան մահվամբ անցնելով, դարձան հավիտենականության բաժին, Երկնային Արքայության քաղաքացիներ. դա էլ յուրահատուկ Հարություն է:
Այսուհետ մենք պիտի գիտակցենք, որ ապրիլի 24-ը լոկ սգո օր չէ. այն մեզ համար դառնում է հարության, վերածննդի ելակետ, մեր ազգի համար միաբանության և պահանջատիրության խորհրդանիշ՝ ընդդեմ աշխարհի բոլոր ոճրագործությունների:
Մենք ձեզ հետ բոլորս 301 թվականից կոչված ենք լինելու հարության մարտիկներ:
Ահա թե ինչու Սուրբ Հարության տոնը այս տարի մեզ համար դիտվում է, որպես կրկնակի ու ավելի զորեղ:
ՍՈՒՐԲ ՀԱՐՈՒԹՅԱՆ ԱՎԵՏԻՍՈՎ ԵՒ ՕՐՀՆՈՒԹՅԱՄԲ`
ՊԱՐԳԵՒ ԱՐՔԵՊԻՍԿՈՊՈՍ ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆ
ԱՐՑԱԽԻ ԹԵՄԻ ԱՌԱՋՆՈՐԴ