Ա­ՌԱՋ­ՆՈՐԴ­ՎԵԼ ՍԱՀ­ՄԱ­ՆԱԴ­ՐՈՒ­ԹՅԱՄԲ ԵՎ Օ­ՐԵՆ­ՔՈՎ

- Ին­չո՞ւ ո­րո­շե­ցիք ա­ռա­ջադ­րել Ձեր թեկ­նա­ծու­թյու­նը հան­րա­պե­տու­թյան նա­խա­գա­հի պաշ­տո­նի հա­մար անց­կաց­վե­լիք ա­ռա­ջի­կա ընտ­րու­թյուն­նե­րին։ Երկ­րի ղե­կա­վա­րի պաշ­տո՞նն է գայ­թակ­ղիչ, թե՞ ժո­ղովր­դին ծա­ռա­յե­լու ցան­կու­թյունն է մեծ...
- Ես հան­դի­սա­նում եմ Ար­ցա­խի պահ­պա­նո­ղա­կան կու­սակ­ցու­թյան ղե­կա­վա­րը, իսկ քա­ղա­քա­կան ու­ժը պետք է և պար­տա­վոր է մաս­նակ­ցել քա­ղա­քա­կան գոր­ծըն­թաց­նե­րին և քա­ղա­քա­կան պայ­քա­րին։ Այս տե­սա­կե­տից մենք այ­լընտ­րանք չու­նենք, մա­նա­վանդ որ հան­դի­սա­նում ենք ան­կախ ուժ և չենք ստեղծ­վել այս կամ այն քա­ղա­քա­կան գործ­չի կամ ու­ժի կող­մից՝ նրանց շա­հե­րը սպա­սար­կե­լու հա­մար։
Ինչ վե­րա­բե­րում է գայ­թակ­ղու­թյա­նը, ա­պա սա ար­դյու­նա­վետ կա­ռա­վար­ման հա­մա­կար­գի ա­մե­նա­մեծ խո­չըն­դոտ­նե­րից մեկն է։ Երբ պաշ­տո­նը դի­տարկ­վում է որ­պես գայ­թակ­ղիչ մի բան, այլ ոչ թե ծա­ռա­յու­թյուն և ծանր աշ­խա­տանք, ա­պա այդ պաշ­տո­նը ստանձ­նո­ղը չի մտա­ծե­լու և աշ­խա­տե­լու պե­տու­թյան ու ժո­ղովր­դի հա­մար, այլ զբաղ­վե­լու է իր ՙգայ­թակ­ղու­թյուն­նե­րը՚ ի­րա­կա­նու­թյուն դարձ­նե­լու գոր­ծով։
Չեմ ու­զում նաև շա­հար­կել ժո­ղովր­դին ծա­ռա­յե­լու գա­ղա­փա­րը, ո­րով­հետև այն հա­ճախ է օգ­տա­գործ­վում հատ­կա­պես դե­մա­գո­գիա­յով զբաղ­վող գոր­ծիչ­նե­րի կող­մից՝ վե­րո­հի­շյալ սե­փա­կան գայ­թակ­ղու­թյուն­նե­րը քո­ղար­կե­լու հա­մար։ Ես կար­ծում եմ, որ ա­վե­լի ճիշտ կլի­նի օգ­տա­կար լի­նել սե­փա­կան պե­տու­թյա­նը և ժո­ղովր­դին, ներդ­նել գի­տե­լիք­ներն ու փոր­ձը` պե­տու­թյան շա­հե­րի պաշտ­պա­նու­թյան հա­մար։
- Ո­րո՞նք են Ձեր նա­խընտ­րա­կան ծրագ­րի ա­մե­նա­կարևոր դրույթ­նե­րը։
- Ես՝ որ­պես նա­խա­գա­հի թեկ­նա­ծու, և Ար­ցա­խի պահ­պա­նո­ղա­կան կու­սակ­ցու­թյունն ու­նենք միևնույն ծրա­գի­րը։ Այն, ի­հար­կե, բաղ­կա­ցած է տար­բեր մա­սե­րից՝ պե­տա­կա­նա­շի­նու­թյուն, բա­նա­կա­շի­նու­թյուն, ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն, սո­ցիալ-տն­տե­սա­կան ո­լորտ, կր­թու­թյուն, գի­տու­թյուն և մշա­կույթ, բնա­պահ­պա­նու­թյուն։
Կա­րիք չկա ծա­վալ­վե­լու բո­լոր կե­տե­րի շուրջ, ա­սեմ միայն, որ մեր կու­սակ­ցու­թյան քա­ղա­քա­կան փի­լի­սո­փա­յու­թյան հիմ­քում ըն­կած է այն գա­ղա­փա­րը, որ մենք պետք է պահ­պա­նենք այն լա­վը, ո­րը կա և հա­մա­տեղ ու­ժե­րով, ա­ռանց մե­կը մյու­սին թշ­նա­մա­նա­լու, փոր­ձենք շտ­կել թե­րա­ցում­նե­րը, լու­ծել առ­կա և ա­ռա­ջա­ցող խն­դիր­նե­րը։ Միայն այս­պես մենք կա­րող ենք ար­դյու­նա­վե­տո­րեն դի­մա­կա­յել տար­բեր մար­տահ­րա­վեր­նե­րի և ա­պա­հո­վել կա­յուն զար­գա­ցում։

- Ար­ցա­խյան հիմ­նախ­նդ­րի լուծ­ման Ձեր տես­լա­կա­նը։
- Ար­ցա­խյան հիմ­նախն­դի­րը լուծ­ված է։ Պետք է ուղ­ղա­կի ա­պա­հո­վել մեր երկ­րի ու ժո­ղովր­դի անվ­տան­գու­թյան բարձր մա­կար­դա­կը, պաշտ­պա­նել մեր հայ­րե­նի­քը և նրա սահ­ման­նե­րը։ Սա է հի­մա Ար­ցա­խյան հիմ­նախ­նդ­րի էու­թյու­նը։
Ի՞նչ է պետք դրա հա­մար։ Հե­տաքր­քիր է՝ շատ քիչ բան, բայց մեծ և նպա­տա­կաս­լաց աշ­խա­տանք, ո­րը պետք է ի­րա­կա­նաց­վի ներ­քին և ար­տա­քին աս­պա­րեզ­նե­րում։ Ներ­քի­նում մենք պետք է ա­պա­հո­վենք սո­ցիա­լա­կան ար­դա­րու­թյու­նը, մեր երկ­րում չպետք է լի­նեն յու­րա­յին­ներ և թշ­նա­մի­ներ, մար­դիկ, ում ա­մեն ինչ թույ­լատր­ված է և մար­դիկ, ով­քեր այդ ա­մե­նը պետք է հան­դուր­ժեն։ Հենց սա է մեր պե­տա­կա­նա­շի­նու­թյան հա­մար ա­մե­նա­մեծ մար­տահ­րա­վե­րը։ Ե­թե չա­պա­հով­վի սո­ցիա­լա­կան ար­դա­րու­թյու­նը, է­րո­զիա­յի կա­րող է են­թարկ­վել ան­կախ պե­տու­թյան գա­ղա­փա­րը, իսկ սա ա­վե­լի մեծ վտանգ է, քան ար­տա­քին ցան­կա­ցած սպառ­նա­լիք։
Ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան ո­լոր­տում անհ­րա­ժեշտ է լի­նե­լու շա­րու­նա­կել հա­վա­սա­րակ­շռ­ված աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կա­նու­թյան վա­րու­մը, խո­րաց­նել և ընդ­լայ­նել փոխ­գոր­ծակ­ցու­թյու­նը Ռու­սաս­տա­նի, ԱՄՆ-ի, Ի­րա­նի, Եվ­րո­պա­յի և այլ եր­կր­նե­րի հետ, հատ­կա­պես նրանց, որ­տեղ մենք ու­նենք հայ­կա­կան սփյուռք։
- Ըստ Ձեզ՝ Ար­ցա­խի ներ­կա­յիս Սահ­մա­նադ­րու­թյու­նը փո­փո­խու­թյուն­նե­րի կա­րիք ու­նի՞...
- Ա­յո, ներ­կա­յիս Սահ­մա­նադ­րու­թյան ո­րո­շա­կի կե­տեր պետք է են­թար­կել փո­փո­խու­թյան, օ­րի­նակ, մենք վտան­գա­վոր ենք հա­մա­րում Նա­խա­գա­հի և Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի ներ­կա­յիս շաղ­կա­պու­մը։ Պետք է նաև վե­րա­կան­գն­վի ընտ­րու­թյուն­նե­րին ընտ­րող­նե­րի մաս­նակ­ցու­թյան շե­մը։ Նախ­կին Սահ­մա­նադ­րու­թյու­նում ընտ­րու­թյուն­նե­րը կա­յա­ցած էին հա­մար­վում, ե­թե ընտ­րու­թյուն­նե­րին մաս­նակ­ցում էր ընտ­րող­նե­րի 25 տո­կո­սը և ա­վե­լին։ Դա թույլ էր տա­լիս հա­սա­րա­կու­թյա­նը հա­մե­մա­տա­բար հան­գիստ մթ­նո­լոր­տում, եր­բեմն պա­սիվ բո­ղո­քի մի­ջո­ցով լու­ծել քա­ղա­քա­կան հար­ցեր։ Օ­րի­նակ, ե­թե ինչ-որ մի գյու­ղում ա­ռա­ջադր­վում էր գյու­ղա­պե­տի թեկ­նա­ծու, ո­րին հա­սա­րա­կու­թյու­նը չէր ըն­դու­նում, մար­դիկ կա­րող էին պար­զա­պես չգ­նալ ընտ­րու­թյուն­նե­րին` այս­պի­սով մեր­ժե­լով ի­րենց հա­մար ա­նըն­դու­նե­լի թեկ­նա­ծուին։
Նոր Սահ­մա­նադ­րու­թյու­նում այդ շե­մը հան­ված է, և ե­թե նույ­նիսկ հա­սա­րա­կու­թյան բա­ցար­ձակ մե­ծա­մաս­նու­թյու­նը չգ­նա ընտ­րու­թյան, ա­պա միայն այդ թեկ­նա­ծուն իր նեղ շր­ջա­պա­տով կա­րող է վճ­ռել ընտ­րու­թյան ըն­թաց­քը, ըն­տր­վել և ղե­կա­վա­րել ի­րեն չըն­դու­նող հան­րու­թյա­նը։ Ու­նենք նաև այլ ա­ռա­ջարկ­ներ, ո­րոնք բարձ­րա­ձայ­նե­լու ենք, ե­թե ներ­կա­յաց­ված լի­նենք խոր­հր­դա­րա­նում։
- Հա­մոզ­վա՞ծ եք, որ ըն­տր­վե­լու դեպ­քում կկա­րո­ղա­նաք կա­տա­րել ընտ­րող­նե­րին տված Ձեր խոս­տում­նե­րը։
- Ա­յո, հա­մոզ­ված ենք։ Նախ և ա­ռաջ, մեր ծրագ­րում ներ­կա­յաց­ված դրույթ­նե­րը, լի­նե­լով հա­վակ­նոտ, միա­ժա­մա­նակ ի­րա­տե­սա­կան են։ Ա­նի­րա­տե­սա­կան ո­չինչ չենք խոս­տա­նում:
- Ձեր կար­ծի­քով` ինչ­պի­սի՞ եր­կիր ենք ու­նե­նա­լու հինգ տա­րի անց։
- Գի­տեք, ես չեմ ու­զում պա­տաս­խա­նել այդ հար­ցին կե­նաց­նե­րի տես­քով։ Ինչ­պի­սի իշ­խա­նու­թյուն ձևա­վո­րենք մար­տի 31-ի ընտ­րու­թյուն­նե­րի ար­դյուն­քում, այն­պի­սի եր­կիր կու­նե­նանք հինգ տա­րի անց։ Իշ­խա­նու­թյու­նը դա հա­սա­րա­կու­թյան հա­յե­լին է և ար­տա­ցո­լում է այն մթ­նո­լոր­տը, այն գա­ղա­փար­ներն ու սկզ­բունք­նե­րը, ո­րով ա­ռաջ­նորդ­վում է հա­սա­րա­կու­թյան մե­ծա­մաս­նու­թյու­նը։ Հետևա­բար, ինչ ցա­նենք, այն էլ հն­ձե­լու և ու­տե­լու ենք։
- Ըն­տր­վե­լու դեպ­քում ա­ռա­ջի­նը ի՞նչ հրա­մա­նա­գիր կու­զե­նա­յիք ստո­րագ­րել։
- Հա­տուկ հրա­մա­նա­գիր չկա, որ կու­զե­նա­յի ստո­րագ­րել կամ չս­տո­րագ­րել, պետք է ա­ռաջ­նորդ­վել Սահ­մա­նադ­րու­թյամբ և օ­րենք­նե­րով։ Կձևա­վոր­վի կա­ռա­վա­րու­թյու­նը, կն­շա­նակ­վեն հա­մա­պա­տաս­խան կա­ռույց­նե­րի ղե­կա­վար­նե­րը, կի­րա­կա­նաց­վի ա­մե­նօ­րյա քրտ­նա­ջան և բարդ աշ­խա­տանք։
- Ընտ­րող­նե­րին, ժո­ղովր­դին ուղղ­ված Ձեր խոս­քը։
- Կա­տա­րեք ճիշտ ընտ­րու­թյուն, կա­ռու­ցեք ա­վե­լի լավ Ար­ցախ։ Յու­րա­քան­չյու­րի ձայ­նը կա­րող է լի­նել վճ­ռո­րոշ։