ՈՐՏԵՂ ՍՊԱՍԵԼ ՆԵՐՔԱՂԱՔԱՅԻՆ ԱՎՏՈԲՈՒՍԻՆ
Նարեկ ՍԱՀԱԿՅԱՆ
Կանգառների զբաղվածության խնդիրը խոչընդոտում է Ստեփանակերտի հասարակական տրանսպորտի աշխատանքին։ Բայց սա չի նշանակում, որ մայրաքաղաքում ավտոբուսներն այնքան շատ են, որ դրանց համար նախատեսված կանգառներում տեղ չկա։ Խնդիրն այն է, որ հանրային տրանսպորտի կանգառները շատ դեպքերում այլ ավտոմեքենաների համար ծառայում են որպես կայանատեղի։
Ստեփանակերտի ներքաղաքային հիմնական երթուղիներն սպասարկող ընկերության` ՙՍտեփանակերտ սերվիս՚ ՓԲԸ տնօրեն Լևոն Չալյանի խոսքով՝ ավտոբուսների վարորդների համար կանգառ մտնելն ու կանգառից դուրս գալը լուրջ խնդիր են դարձել. ՙԱվտոբուսը չի կարողանում մտնել կանգառ։ Եթե մտնում է կանգառ, հետո էլ չի կարողանում կանգառից դուրս գալ. սա էլ հարց է։ Ընդհանրապես, հասարակական տրանսպորտին երթևեկության մյուս մասնակիցները պետք է զիջեն, որ դուրս գա կանգառից, բայց չեն անում՚։
Ճանապարհային ոստիկանության պետ Իգոր Օհանյանի դիտարկմամբ` հանրային տրանսպորտի կանգառներում հիմնականում կայանում են տաքսիները՝ այդկերպ փորձելով գրավել պոտենցիալ հաճախորդներին։ Իգոր Օհանյանը ցավով է փաստում, որ այդ վարորդները ստեղծում են իրավիճակ երթևեկության մյուս մասնակիցների համար։ Ասում է՝ այս պարագայում ավելորդ է խոսել վարորդների իրավագիտակցության մասին, քանի որ գործ ունեն շատ պարզ ճանապարհատրանսպորտային կանոնի պահպանման հետ: ՙԱյս իրավախախտումն այնքան պարզ է, հետևանքն` այնքան ակնհայտ բոլորի համար, որ անիմաստ է խոսել իրավագիտակցության աստիճանից։ Իհարկե, յուրաքանչյուր վարորդ էլ հասկանում է, որ, կայանելով հանրային տրանսպորտի կանգառում, խոչընդոտում է վերջինիս աշխատանքին։ Իսկ եթե կանգառում տեղ չկա, ավտոբուսը ստիպված է կանգ առնել ճանապարհի երթևեկելի գոտում։ Այդտեղ կայանելով՝ այն խոչընդոտում է մյուսների անվտանգ երթևեկությանը՚,- նշել է Ի. Օհանյանը։ Ստեղծված իրավիճակը շտկելու համար ճանապարհային ոստիկանության ճանապարհապարեկային ծառայությունն օրենքով նախատեսված միջոցներ է կիրառում։ Բայց, ինչպես ասում են, վարչական իրավախախտումների վերաբերյալ արձանագրությունները դեռ երաշխիք չեն, որ նմանատիպ դեպքերը չեն կրկնվի։ Ճանապարհային ոստիկանությունում կողմնակից են օրինական երթևեկության մշակույթի ձևավորմանը։ Վիճակագրությունը հուշում է, որ հարցի լուծումն ուշանում է. ՙ2018 թվականին արձանագրվել է նման իրավախախտման 71 և ընդհանուր կանգառների պայմանների կանոնների խախտման 384 դեպք։ 2019թ. առաջին եռամսյակի կտրվածքով արդեն իսկ արձանագրվել է 31 և ընդհանուր կանգառի կանոնների հետ կապված 88 խախտում՚։
Ներքաղաքային փողոցների և կանգառների ծանրաբեռնվածությունը պետք է մեղմել։ Ըստ Լևոն Չալյանի՝ ավտոմեքենաների թիվն Արցախում օրեցօր աճում է, իսկ փողոցների երթևեկելի հատվածները՝ ոչ։ Սա նշանակում էր, որ, վաղ թե ուշ, կանգնելու ենք խնդրի առջև. ՙՑանկացած վարորդ էլ, որ տեղ չի լինում, կայանում է ցանկացած ազատ վայրում։ Նա պետք է որևէ խանութ կամ հիմնարկ մտնի՝ թեկուզ մի քանի րոպեով, բայց և չի գիտակցում, որ այդ ընթացքում պետք է կանգառ կատարի ավտոբուսը։ Ինչ անեն, քաղաքում տեղ չկա, ավտոմեքենաներն էլ շատ են՚,- ասում է Լ. Չալյանը։
Ավտովթարներից և ավելորդ խցանումներից խոսափելու նպատակով ճանապարհային ոստիկանությունն Ստեփանակերտի քաղաքապետարանին և Քաղաքաշինության նախարարությանն առաջարկել է արագացնել փողոցների ընդլայնման և գրպանիկ-կանգառների կառուցման ծրագիրը։ Ճանապարհային ոստիկանության պետ Իգոր Օհանյանի խոսքով՝ պատկան մարմինները դրանք քննարկում են. ՙՄայրաքաղաքի գրեթե բոլոր կենտրոնական փողոցներում ինտենսիվ երթևեկություն է։ Ծանրաբեռնված վիճակը ենթադրում է հավելյալ կանգառ-գրպանիկների անհրաժեշտություն։ Ելնելով ճանապարհների թողունակության ցածր մակարդակից՝ մենք արդեն իսկ պատկան մարմիններին ներկայացրել ենք մեր առաջարկները։ Հաշվի առնելով առաջարկների արդիականությունը՝ դրանք միանշանակ ընդունվել են։ Կարծում եմ, առավել լայն ճանապարհների դեպքում Ստեփանակերտում երթևեկությունն ավելի հարմարավետ կդառնա՚,-ընդգծել է ճանապարհային ոստիկանության պետը։