ԱՐՑԱԽԸ ՊԵՏՔ Է ԱՊՐԻ՜...
Լաուրա ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
Բարեգործական առաքելությամբ օրերս Արցախի Մարտունու շրջանի Աշան գյուղում էր գտնվում Սերոբ Անդրանիկի Պողոսյանը։ Նպատակը արցախյան վերջին պատերազմի հետևանքով բռնատեղահանված և Աշանում վերաբնակեցված ընտանիքներին սոցիալական աջակցություն ցուցաբերելն էր։
Սերոբ Պողոսյանը ծննդով Հալեպից է, ապրում է Քաթարում։ Հայրենիքի կորստյան ցավն ու վիշտը անտարբեր չէին թողել Սերոբին։ Եվ սեփական նախաձեռնությամբ նա որոշեց ինչ-որ ձևով օգտակար լինել հայրենակիցներին։
Բարերարի աջակցությունից՝ սննդամթերք և կենցաղային տեխնիկա, օգտվեցին Աշանում ժամանակավորապես բնակեցված հինգ ընտանիք՝ Մարտունու շրջանի Վազգենաշենից, Հադրութի շրջանի Մարիամաձորից, Ասկերանի շրջանի Ուղտասարից, Մարտակերտի շրջանի Նոր Սեյսուլանից և Շուշի քաղաքից։ Բացի նյութական աջակցությունից, Ս. Պողասյանը նաև դրամական աջակցություն ցուցաբերեց արցախյան պատերազմի ժամանակ ծանր վիրավորում ստացած Վաչագան Զոհրաբի Բաբայանի և Լենդրոշ Նորայրի Խաչատրյանի ընտանիքներին։
Նշենք, որ սա Սերոբ Պողոսյանի առաջին բարեգործական ակցիան էր, բայց ոչ վերջինը։ Բարերարը վստահեցնում է, որ նմանատիպ օգնություններն իր կողմից շարունակական են լինելու։
ՙՄենք՝ դրսում ապրող հայերս, անչափ վշտացած ենք և ցավում ենք պատերազմի նման ավարտի ու Արցախի տարածքի մեծ մասը կորցնելու համար։ Բայց մենք պատրաստ ենք շարունակել մեր այցերն ու բարեգործական առաքելությունները, միայն թե Արցախը նորից ոտքի կանգնի...
Մեր արածը մի բան չէ, բայց մարդիկ գոհունակություն էին հայտնում իրենց հանդեպ ցուցաբերած ուշադրության համար։ Առայժմ որպես շահառուներ քիչ թվով ընտանիքների ընտրեցինք, հետագայում նպատակ ունենք թե՜ ընտանիքների թիվը, և թե՜ օգնության ծավալները մեծացնել։
Այո, ծանր ժամանակներ է ապրում Արցախը։ Մեր սիրտը կսկծում է, մեր ցավը խորն է... Այդուհանդերձ՝ Արցախը պետք է ապրի, ու նաև մեր պարտքն է՝ ապրեցնել Արցախը։ Գիտենք, շատ դժվար է լինելու, բայց պարտավոր ենք ելք գտնել, չհանձնվել, վերականգնել, ուժեղ լինել... Այլապես մեր գոյությունն իմաստ չի ունենա՚,- ասաց Սերոբ Պողոսյանը։